Brunch w szklarni

Czy kiedykolwiek zdarzyło się Wam zjeść obiad w szklarni? Jeśli nie, to serdecznie zapraszam do lektury.

Całkiem niedawno miałam okazję znaleźć się w miejscu wyjątkowym, o którym chciałabym Wam opowiedzieć. Na obrzeżach Zurychu w szklarni pełnej egzotycznych roślin znajduje się restauracja Triibhuus (w dialekcie szwajcarskim: szklarnia) o wyjątkowej atmosferze i nieporównywalnym uroku. Za to całe zamieszanie odpowiedzialny jest nijaki Hiszpan, Tony Navarro. Jako świetny gastronom i właściciel kilku restauracji w Zurychu dba o każdego gościa, a do tego śpiewa i gra m.in. na harfie. Odwiedziny w Triibhuus to magiczna podróż do kuchni morza śródziemnego a`la Tony. Miejsce to tętni życiem, pasją i smakiem.

W tygodniu serwowane są tam dania z karty, natomiast w niedzielę odbywa się „MEGA” niedzielny brunch, podczas którego można kosztować dowoli wszystkich specjałów tej kuchni w mniejszym i większym gronie. Kropką nad i jest ok. 100 rodzajów hiszpańskich win pochodzących z małych, rodzinnych winnic, osobiście znanych Tony`emu.

Miejsce to może stać się również wymarzoną lokalizacją weselna, biznesową, urodzinową lub jaką tylko sobie wymarzycie.

Gorąco zapraszam do serca Hiszpanii w centrum Szwajcarii!

Fot. http://www.bei-tony.ch/

 

 

Szarotka alpejska

Szarotka alpejska to mała niepozorna roślina z białymi meszkowatymi płatkami, która uchodzi za jeden z symboli Szwajcarii zaraz obok czekolady, serów i zegarków. We mnie przywołuje ona wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to ususzona była częścią korespondencji mojej prababci i niejakiego profesora ze Szwajcarii. Z powodu wielu legend i rzadkiego występowania szarotka stała się mitem alpejskim w pełnym tego słowa znaczeniu.

Alpy zasłynęły turystycznie w 1870 roku i to wtedy zaczęto interesować się bardziej roślinnością alpejską, a konkretnie szarotką. Z racji jej rzadkości szybko stała się romantycznym symbolem wierszy i opowiadań. Zgodnie z mitami szarotka porasta najbardziej strome zbocza gór na granicy wiecznego śniegu i zakorzeniona jest w głębokim lodzie. O jej nieosiągalności, tragicznych wypadkach i nieudanych próbach jej zdobycia powstało wiele legend. Jako królowa alpejskich kwiatów zdobi naramienniki wysokiej rangi oficerów i jest nieodzowną ambasadorką tutejszej turystyki i folkloru.

Szarotka rośnie na dużych wysokościach w surowym klimacie i dużym nasłonecznieniu. Z jej dobroczynnych substancji korzysta kosmetologia, farmacja oraz branża spożywcza. Już w XIX wieku używano jej jako środek na bóle brzucha, gardła, zapalenie oskrzeli czy czerwonkę. Ta królowa kwiatów alpejskich została przebadana naukowo, co zaowocowało wykryciem w niej wielu substancji czynnych. Szarotka ma właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne. Przemysł kosmetyczny przypisuje jej właściwości pielęgnujące skórę oraz ochronę przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym.

Roślina podlega w Szwajcarii ścisłej ochronie gatunkowej a produkty z jej zawartością należą do branży niszowej. Jej skupiska można podziwiać w Oberengandin na wysokości 1900 i 2000 m n.p.m. lub w Savognin na wysokości 1600 m n.p.m. Kto jednak zapragnie, aby szarotka zdobiła jego ogród lub balkon może bez problemu zakupić jej doniczkową wersję w sklepach ogrodniczych.

Sprowadzanie członków rodziny

Dzisiaj temat bardzo popularny wśród obcokrajowców, mianowicie zasady sprowadzania członków rodziny (Familiennachzug) do Szwajcarii. Warunki dotyczące sprowadzenia rodziny są zależne miedzy innym od rodzaju posiadanego pozwolenia oraz przepisów danego kantonu czy też gminy.

Posiadacze pozwolenia typu L (Ausweis L EU/EFTA; Kurzaufenthaltsbewilligung) mają prawo sprowadzić swoją rodzinę na następujących warunkach: małżonek/małżonka, dzieci poniżej 21. roku życia, krewni obojga małżonków, którym jest zapewnione utrzymanie. Warunkiem koniecznym do sprowadzenia rodziny jest zapewnienie odpowiedniego mieszkania, przy czym członkowie rodziny nie muszą mieszkać pod jednym dachem. Małżonkowie oraz ich dzieci mają prawo wykonywania pracy zarobkowej.

Osoby posiadające pozwolenie typu B (Ausweis B EU/EFTA-Staaten; Daueraufenthaltsbewilligung) mogą sprowadzić rodzinę na podobnych warunkach jak wyżej: małżonek/małżonka, dzieci poniżej 21. roku życia, krewni obojga małżonków, którym jest zapewnione utrzymanie. Warunkiem koniecznym do sprowadzenia rodziny jest zapewnienie odpowiedniego mieszkania, przy czym członkowie rodziny nie muszą mieszkać pod jednym dachem. Małżonkowie oraz ich dzieci mają prawo wykonywania pracy zarobkowej.

Pozwolenie typu C (Ausweis C EU/EFTA; Niederlassungsbewilligung) uprawnia do sprowadzenia rodziny, której przysługuje pozwolenie B, natomiast dzieci poniżej 12. roku życia otrzymają automatycznie pozwolenie C.

Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku o tzw. Familiennachzug:

– poprawnie wypełniony formularz A2 z miejscowego urzędu migracyjnego

– kopia umowy najmu

– zaświadczenie od pracodawcy o nieprzerwanym stosunku pracy

Złożenie wniosku o sprowadzenie rodziny może również ułatwić nabycie dłuższego zezwolenia na pracę, czyli np. małżonek/małżonka z pozwoleniem typu B może złożyć wniosek o sprowadzenie swojego małżonka z pozwoleniem L, który powinien tym samym otrzymać pozwolenie B. Często mimo posiadania umowy na czas nieokreślony ciężko jest otrzymać pozwolenie B. Przyczyna są zazwyczaj wyczerpane kontyngenty. W ten sposób możemy sobie trochę pomoc. Oprócz wyżej wymienionych dokumentów należy złożyć dodatkowo:

– kopie aktu małżeństwa (może być odpis)

– formularz A1 wypełniony przez pracodawcę osoby, która ma być sprowadzona

– kopie umowy o pracę

Pozwolenie B otrzymane na tej drodze postępowania będzie ważne analogicznie do pozwolenia osoby sprowadzającej rodzinę.

Zanim zaczniemy robić coś na własną rękę, proszę udać się do swojego urzędu  gminnego i zapytać o najnowsze przepisy.

Źródło: własne doświadczenie 🙂 oraz skrypt: Personaladministration, Bruno Fischer, Regula Perret, 2013; Personalarbeit im Umfeld der Anspruchsgruppen für Personalassistenten, Nicole Messi, Clarise Pifko, 2013.