Łapy, łapy, cztery łapy…

Witam Was trochę z wyrzutami sumienia, gdyż po niewybaczalnie długiej przerwie od pisania. Tak się jakoś czasem człowiek w życiu i sieci zawiesi, że dopiero wiosenne słonce przywraca energie 🙂 A że w tym roku wiosna opóźniona, to będzie to i moja wymówka ;P Dziś o czworonogach a dokładnie o sprowadzaniu psów z zagranicy do Szwajcarii.

Zasadnicza różnica pojawia się w zależności od tego, czy sprowadzamy psa starszego czy też szczeniaka z niepełnym kompletem szczepień. W obu przypadkach należy psa oclić na granicy w dniu wwozu psa do Szwajcarii. Nie można zrobić tego na drugi dzień, czy później, bo w tym momencie już „przeszmuglowaliśmy towar” do Szwajcarii. Także wybieramy stale obsadzone przejście graniczne, udajemy się do biura i przedkładamy umowę zakupu psa oraz jego paszport. Cło wynosi 8% od ceny zakupu psa. Niemniej Szwajcarzy posługują się własną listą cen w zależności od rasy i to według niej naliczają cło. Także nie ma znaczenia fakt, że cena w umowie zakupu została zaniżona, czy też psa otrzymaliśmy za darmo – zapłacimy tak, czy siak.

Od 1 października 2004 roku psy, koty i fretki podróżujące po krajach w obrębie Unii Europejskiej muszą posiadać paszport. Warunkiem wystawienia paszportu jest trwała identyfikacja zwierzęcia, czyli czytelny tatuaż lub czip.

W przypadku szczeniaków, które nie otrzymały jeszcze wszystkich szczepień ochronnych obowiązują osobne przepisy. Generalnie psy z zagranicy obowiązuje szczepionka przeciw wściekliźnie, która natomiast nie obowiązuje psów w samej Szwajcarii. Niemniej szczeniak może zostać zaszczepiony dopiero po 14 tygodniu życia. W związku z tym złagodzono wcześniej surowe przepisy i szczeniak może przekroczyć granicę już nie tylko w towarzystwie swojej matki, ale tylko za okazaniem zaświadczenia od weterynarza (oraz od hodowcy), że zwierzę nie wykazuje oznak wścieklizny.

Następnym krokiem jest zarejestrowanie pieska w przeciągu 10 dni od jego pobytu w Szwajcarii w urzędzie gminnym (w niektórych miastach zajmuje się tym policja) oraz u weterynarza w bazie danych. Gmina przysyła nam rokrocznie podatek od psa w wysokości 150 CHF, a za wizytę u weterynarza zapłacimy ok. 50 CHF.

Pamiętajmy, że w Szwajcarii psy należy wyprowadzać w przeznaczonych do tego miejscach, prowadzić je na smyczy no i oczywiście sprzątać po nich. Jeśli po piesku nie posprzątamy może nas spotkać kara w wysokości 100 CHF, więc chyba warto 😉

Szwajcaria to kraj bardzo przyjazny zwierzętom, znajoma twierdzi nawet, że łatwiej ubiegać się o mieszkanie z psem niż z dzieckiem 😉 Także, wszystkim miłośnikom czworonogów życzę udanego załatwiania formalności 🙂

Porównanie systemu zabezpieczenia społecznego część V

Witam Was po dłuższej i niezamierzonej przerwie w ostatniej części z serii porównania systemu zabezpieczenia społecznego. Dziś temat całkiem przyjemny, gdyż będzie o dniach wolnych od pracy.

Wymiar urlopu w Polsce wynosi 20 dni przy zatrudnieniu krótszym niż 10 lat oraz 26, jeśli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy.

Dniami wolnymi od pracy są niedziele i następujące święta: 1 stycznia – Nowy Rok, 6 stycznia – Święto Trzech Króli, pierwszy dzień Wielkiej Nocy, drugi dzień wielkiej nocy, 1 maja – Święto Państwowe, 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja, pierwszy dzień Zielonych Świątek, dzień Bożego Ciała, 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, 1 listopada – Wszystkich Świętych, 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości, 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia, 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia. Trzeba przyznać, że w skali europejskiej wypadamy dość dobrze – oczywiście z punktu widzenia pracownika 😉

Co do zasady urlop w Szwajcarii wynosi od 20 do 30 dni roboczych w roku i zależy od wieku oraz postanowień układu zbiorowego pracy (GAV: Gesamtarbeitsvertrag).

Liczba dni świątecznych zależy od kantonu, w którym wykonywana jest praca. Może się zdarzyć, ze w kantonie gdzie jesz miejsce zamieszkania będzie to wolny dzień od pracy a w kantonie gdzie wykonywana jest praca jest to normalny dzień pracy, lub tez na odwrót. Dniami wolnymi od pracy są niedziele oraz następujące święta: 1 stycznia – Nowy Rok, Wielki Piątek, Poniedziałek Wielkanocny, Wniebowstąpienie, Zielone Świątki, 1 sierpnia – Święto Narodowe, 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia, 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia.

To już koniec naszej malej serii, mam nadzieje, ze wielu z Was się ona przydała 🙂

Zapraszam na kolejne wpisy już wkrótce!

Źródło: msz.gov.pl, 2013

 

Porównanie systemu zabezpieczenia społecznego część IV

Witam Was w przedostatniej części tej serii. Dziś porównam dla Was system świadczen rodzinnych.

W Polsce zasiłek rodzinny przysługuje rodzinom najuboższym i jest uzależniony od progu dochodowego (poniżej 539 zl. netto na członka rodziny). W zależności od wieku dziecka kwoty zasiłku wahają sie od 77 do 115 zł. Do zasiłku może być przyznany dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego; z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania; z tytułu urodzenia się dziecka; z tytułu samotnego wychowywania dziecka; z tytułu wychowania dziecka w rodzinie wielodzietnej lub z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego.

Świadczenie ma charakter powszechny, to znaczy jest dostepne dla wszystkich, bez względu na to czy pracowali wcześniej czy nie. Jest przyznawane na wniosek składany bezpośrednio w samorządzie gminnym.

W Szwajcarii rodzice dziecka otrzymują zasiłek rodzinny od danego kantonu za pośrednictwem pracodawcy. Jego wysokość zależy od kantonu i minimalnie wynosi miesięcznie 200 franków od dziecka do 16 roku życia i 250 franków od dziecka uczącego się od 16 do 25 roku życia. Do jego uzyskania potrzebne jest zaświadczenie E 411 z Polski, które zaświadczy, ze Państwa partner/ka nie jest uprawniony/a do uzyskania świadczenia rodzinnego w Polsce.

Następnie należy przedstawić je pracodawcy, który po wypełnieniu swojej części przesyła je do kantonu. Świadczenie wypłacane jest przez pracodawce razem z wynagrodzeniem. Świadczenie przysługuje równiez osobom bezrobotnym.

Na dziś to wszystko. W następnym i zarazem ostatnim artykule z tej serii temat bardzo przyjemny, mianowicie dni wolne od pracy.

Źródło: msz.gov.pl, 2013

Porównanie systemu zabezpieczenia społecznego część III

Witam Was w trzeciej części porównania systemu zabezpieczenia społecznego. Dziś przedstawię Wam różnicę w ubezpieczeniu wypadkowym i dla bezrobotnych w Polsce i Szwajcarii.

Wypadek – ubezpieczenie wypadkowe

W Polsce jest ono obowiązkowe. Składka płacona przez pracodawcę od 0,67% do 3,33% w zależności od sektora gospodarki i notowanej wypadkowości.

W Szwajcarii osoba pracująca minimalnie 8 godzin tygodniowo musi być ubezpieczona przez pracodawcę od wypadku zawodowego i niezawodowego (czyli poza miejscem pracy). Osoba nie posiadająca takiego ubezpieczenia lub pracująca mniej niż 8 godzin tygodniowo powinna się sama ubezpieczyc w swojej kasie chorych.

Ubezpieczenie dla bezrobotnych

Świadczenia dla bezrobotnych w Polsce:

Świadczenie przedemerytalne i zasiłki dla bezrobotnych wynoszą od 6 do 12 miesięcy w zależności od stopy bezrobocia w regionie. Natomiast bezrobotni powyżej 50 roku życia i posiadający jednocześnie 20letni okres uprawniający do zasiłku posiadają prawo do zasiłku na 12 miesięcy. Bezrobotnemu, który spełnił warunki konieczne do przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych i którego łączne okresy zatrudnienia, prowadzenia działalności (staż pracy), wynoszą:

– do 5 lat stażu pracy przysługuje zasiłek w wysokości 80% zasiłku podstaowego,

– od 5 do 20 lat stażu pracy przysługuje 100% zasiłku podstawowego,

– co najmniej 20 lat stażu pracy przysługuje 120% zasiłku podstawowego.

W Szwacjcarii ubezpieczenie na wypadek bezrobocia obejmuje następujące kwestie:

– Ubezpieczenie na wypadek utraty pracy czyli zostania osobą bezrobotną: 70% ostatniego wynagrodzenia, 80% jeśli osoba ma na utrzymaniu dzieci.

– Ubezpieczenie z powodu skrócenia czasu pracy.

– Ubezpieczenie na wypadek braku pracy z powodu złych warunków atmosferycznych.

– Ubezpieczenie z powodu niewypłacalności (bankructwa) pracodawcy.

Ubezpieczenie jest ponoszone po połowie przez pracodawcę i pracownika. Zasiłek dla bezrobotnych przysługuje jeśli osoba w ciągu 2 ostatnich lat przepracowała co najmniej 12 miesięcy w Szwajcarii.

Na dziś to tyle. W następnym i ostatnim wpisie z tej serii zajmę się świadczeniami rodzinnymi oraz dniami wolnymi od pracy.

Informacje zawarte w artykule przedstawione zostały na podstawie stanu prawnego z roku 2013.

Źródło: msz.gov.pl

Street Food Festival

Dotychczas street food kojarzył mi się wyłącznie z USA, skąd też się wywodzi, choć je się tak już na całym świecie. Ku mojej radości w zeszły weekend charakterystyczne food trucki po raz pierwszy zapełniły ulice Chur. Na nic też strofowanie mamy z dzieciństwa, że na ulicy się nie je: Otóż je się! I to jak!

Street food, czyli w dosłownym tłumaczeniu jedzenie uliczne, to już nie tylko moda, ale zupełnie nowe podejście do kuchni. Dania przygotowywane są na szybko, ale w odróżnieniu od fast foodów nie znajdziemy tu ani półproduktów ani mrożonek tylko produkty najwyższej jakości, często sezonowe i regionalne. W duchu tej kultury od 5 do 7 maja zaprezentowało się w Chur ok. trzydziestu kucharzy i gastronomów z całej Szwajcarii.

Ideą przyswiecającą temu wydarzeniu była duża przyjemność za niską cenę. Każdy z gości mogł spróbować różnorodnych dań m.in. kuchni regionalnej, włoskiej, amerykańskiej czy azjatyckiej w cenie od 6 do 15 franków. Na stanowiskach znaleźć można było wyśmienite regionalne mięso – w życiu nie jadłam pyszniejszego burgera – jak i dania wegetariańskie a nawet wegańskie. Czyli dla każdego coś smacznego 🙂

Za całe zamieszanie odpowiedzialny był i mam nadzieję nadal będzie kreatywny zespół gastronomów purcatering.

Zapaszam do obejrzenia kilku zdjęć z tego pysznego wydarzenia! Mniam!

Porównanie systemu zabezpieczenia społecznego część II

Witam Was w drugiej części porównania systemu zabezpieczenia społecznego. Dziś przedstawię Wam różnicę w ubezpieczeniu zdrowotnym i chorobowym w Polsce i Szwajcarii.

Ubezpieczenie zdrowotne

Polski system opieki zdrowotnej oparty jest na modelu ubezpieczeniowym. Obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne w Narodowym Funduszu Zdrowia – publiczny płatnik monopolista. Obywatele obciążeni są obowiązkową, miesięczną składką ubezpieczeniowa stanowiącą 9% dochodów osobistych (7,75% odliczane jest od podatku dochodowego, zaś 1,25% pokrywa ubezpieczony). Świadczenia zdrowotne udzielone osobom nieubezpieczonym finansowane są przez NFZ z dotacji celowej otrzymanej z budżetu państwa, pomijając niektóre świadczenia wysokospecjalistyczne.  W przypadku ubezpieczenia indywidualnego w komercyjnych instytucjach odpłatność za koszty leczenia pokrywa ubezpieczyciel, a kwoty refundacji ustalone są poprzez wartość dobrowolnego ubezpieczenia i mogą pokrywać 100% lub mniej rzeczywistych kosztów leczenia.

Prywatne ubezpieczenie w kasie chorych obowiązuje każdą osobę mającą miejsce zamieszkania w Szwajcarii (także dzieci i małżonków mieszkających w Szwajcarii, którzy podlegają indywidualnemu ubezpieczeniu). Wysokość składki ubezpieczenia zdrowotnego nie zależy od dochodu. Cena (tylko podstawowego ubezpieczenia) wynosi pomiędzy 200 a 400 CHF miesięcznie i zależy od franszyzy, kantonu oraz wieku ubezpieczonego. Ubezpieczenie pokrywa koszty choroby oraz koszty związane z macierzyństwem. Podstawowe ubezpieczenie nie obejmuje kosztów związanych z wypadkiem tak w miejscu jak i poza miejscem pracy. Należy się ubezpieczyć dodatkowo. Koszty związane z wypadkiem mogą być jednak pokrywane przez ubezpieczenie wypadkowe płacone przez pracodawcę. Co do zasady ubezpieczenie zdrowotne nie pokrywa kosztów leczenia stomatologicznego.

Ubezpieczenie chorobowe

W Polsce obejmuje ono niezdolność do pracy z tytułu choroby i macierzyństwa. Składka 2,45 % płacona przez pracownika. Za pierwsze 33 dni niezdolności pracodawca płaci wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wliczane do okresu uprawniającego do zasiłku (182 dni). W przypadku dłuższej choroby, jeżeli ubezpieczony rokuje powrót do pracy może być przyznane świadczenie rehabilitacyjne (do 12 miesięcy). Wysokość zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wynosi 80% zarobków (układ zbiorowy może stanowić wyższą stawkę) zaś zasiłku rehabilitacyjnego 75%. Ubezpieczenie jest obowiązkowe, natomiast dobrowolne tylko dla osób prowadzących działalność na własny rachunek, czyli osób samozatrudnionych.

Osoba zatrudniona w Szwajcarii uprawniona jest do otrzymywania świadczenia chorobowego w przypadku przejścia na zwolnienie chorobowe. Wynosi ono przynajmniej 3 tygodnie w pierwszym roku pracy. Według większości układów zbiorowych pracy okres płatnego zwolnienia chorobowego wynosi do 720 dni.

W razie szczegółowych pytań odsyłam Was do Waszych indywidualnych ubezpieczycieli. W następnej części tej serii porównam dla Was ubezpieczenia wypadkowe i dla bezrobotnych.

Źródło: msz.gov.pl

Business po szwajcarsku – czyli o codziennym życiu zawodowym

O tym jacy są Szwajcarzy pisałam już jakiś czas temu. O tym czego można się po nich spodziewać w codziennym życiu zawodowym będzie dziś. Ostatnio wpadła mi w ręce bardzo ciekawa książką autora Christoph Stokar: „Der Schweizer Business Knigge”, która opisuje fundamentalne zasady obowiązujące nas u szwajcarskiego pracodawcy.

Znajomość oczywistych ale i mało rozpropagowanych zasad ze szwajcarskiego rynku pracy sprawi, ze będziemy sie po nim znacznie pewniej poruszać. Dobry kontakt z kolegami, przełożonymi czy klientami ułatwia prowadzenie interesów a także prowadzi do sukcesów i zadowolenia z pracy.

Poradnik ten nawiązuje do nierzadkich faux pax występujących w codziennym życiu zawodowym oraz sposobach jak ich uniknąć. Ponadto traktuje o zasadach ubioru, odpowiednim zachowaniu podczas posiedzeń oraz regułach jakimi kieruje się np. lunch biznesowy. Przydatne okazują się też wskazówki dotyczące rozmów kwalifikacyjnych czy tez kontaktu z klientami.

Lektura ta doda nam pewności w codziennym życiu zawodowym. Wychodzi on na przeciw aktualnym tematom jak np. używanie telefonu komórkowego, tatuaże czy piercingi oraz zasady korespondencji mailowej. Po lekturze tej książki również social media nie powinny stać nam na drodze do wymarzonej kariery.

Bardzo polecam Wam tę pozycję, gdyż jest to nie tylko inteligenta książka o przyzwoitości i codziennym życiu zawodowym, ale również szarmancka i zabawna lektura.

 

Hu! Hu! Ha! Nie taka zima zła!

Co prawda wszyscy z utęsknieniem wyczekujemy już wiosny, jednak jej się do nas nie bardzo spieszy. A skoro tak, to cieszmy się z tego, co przyniósł nam weekend, mianowicie obfite opady śniegu. Dzisiejszy wpis dedykuję wszystkim fanom sportów zimowych – jedziemy na Brambrüesch!

Dzięki nowoczesnej kolejce linowej oraz wyciągowi narciarskiemu docieramy prosto z centrum miasta na wysokość 2,200 m.n.p.m. Może Brambrüesch nie może pochwalić się największymi i najdłuższymi trasami narciarskimi w Szwajcarii, ale za to swoim urokiem i urzekającą naturą zachwyci każdego. Ta przydomowa góra przyciąga nie tylko mieszkańców Chur, ale także turystów z całego świata. Przepiękna panorama gór oraz widok na dolinę renu są po prostu niepowtarzalne.

20 km tras narciarskich oferuje nam zaskakująco wiele możliwości o różnych stopniach trudności. Do samego wyciągu narciarskiego dowieźć nas może słynna kolejka Tschu-Tschu, która cieszy sie sympatią nie tylko wśród najmłodszych. Na miejscu znajduje się szkółka narciarska AIS wraz z wypożyczalnią sprzętu narciarskiego.

Ale przecież po takiej dawce ruchu należy zjeść i to nie byle jak. Na głodnych turystów czekają przytulne górskie restauracje z dużymi słonecznymi tarasami i pysznym regionalnym jedzeniem.

Myślę, że na Brambrüesch nie może zabraknąć nam niczego – no chyba, że pogoda poskąpi nam śniegu…

Serdecznie zapraszam na Brambrüesch! 🙂

 

Porównanie systemu zabezpieczenia społecznego część I

O przyszłość należy dbać tu i teraz, lecz aby o nią zadbać potrzebna jest nam odpowiednia wiedza z zakresu jej zabezpieczenia. W związku z tym dziś wpis porównujący ubezpieczenie rentowe i emerytalne w Szwajcarii oraz Polsce.

Polska

System trzy filarowy:

1 filar państwowy (obowiązkowy w ZUS). Składka emerytalna 19,52% płacona po 9,76% przez pracownika i pracodawcę.

2 filar (obowiązkowy prywatny), na który ZUS przekazuje część składki pracownika (7,3%).

3 filar (dobrowolny prywatny) – składka w zależności od wybranego produktu instytucji ubezpieczeniowej lub częściowo płacona przez pracodawcę w ramach pracowniczego programu emerytalnego. Ubezpieczenie rentowe: składka 8%. Płacona przez pracodawcę 6,5% oraz pracownika 1,5%.

Szwajcaria

System trzy filarowy:

1 filar

Obowiązkowe ubezpieczenie państwowe rentalno- emerytalne. Składka emerytalna wynosi 10.1% (pracodawca płaci: 5.05%, pracownik 5.05%)

2 filar Dodatkowe ubezpieczenie emerytalne (tzw. zawodowe). Jest obowiązkowe jeśli w ciągu roku wynagrodzenie u tego samego pracodawcy wynosi co najmniej 21 060 CHF (1755 CHF miesięcznie). Wymiar składki jest ponoszony w 50 % przez pracownika (potrącana z wynagrodzenia) w 50 % przez pracodawcę. Procentowa i kwotowa wysokość składki uzależniona jest od wieku. 25 do 34 lat 7 % (3.5 % pracodawca, 3.5 % pracownik) 35 do 44 lat 10% (5 % pracodawca, 5 % pracownik) 45 do 54 lat 15%( 7.5 % pracodawca, 7.5 % pracownik) 55 do przejścia 18% (9 % pracodawca, na emeryturę 9 % pracownik)

3 filar Nieobowiązkowe indiwidualne ubezpieczenie. Wpis poniżej.

Indywidualne ubezpieczenie rentowo-emerytalne 3 filar

Polska

Wysokość składki limitowana – przy jednym z produktow, określonym ustawowo tj. indywidualne Konto Zabezpieczenia Społecznego. Składka jest odliczana od podstawy opodatkowania.

Szwajcaria

Jest to ubezpieczenie całkowicie prywatne, ktore składa się z dwóch części: limitowanej wysokością kwoty wolnej od podatku i nielimitowanej wysokością kwoty zwolnionej z podatku.

Informacje zawarte w artykule przedstawione zostały na podstawie stanu prawnego z roku 2013.

Źródło: msz.gov.pl

 

Szklany labirynt nad jeziorem czterech kantonów

Dziś znów trochę z historii Szwajcarii a mianowicie tematem wpisu jest zabytkowa huta szkła w miejscowości Hergiswil położona nad malowniczym jeziorem czterech kantonów: Glasi Hergiswil. Miejsce to nadaje się na jednodniowy wypad za miasto dla miłośników historii, manufaktury a nawet zakupów.

Założycielami Glasi Hergiswil byli bracia Siegwart z kantonu Lucerna. Ponieważ Hergiswil oferowało lepsze możliwości transportu i pozyskiwania drewna niż ich rodzinna miejscowość Flühli, postanowili założyć hutę właśnie tutaj w roku 1817. Do kryzysu doszło w roku 1975, kiedy to hucie groziło zamkniecie ze względu na przestarzale metody produkcji oraz rosnącą nowoczesną i zautomatyzowaną konkurencję. Przed zamknięciem uratowali hutę jej pracownicy z Roberto Niederer na czele. Od tego czasu huta znajduje się w posiadaniu rodziny Niederer.

Glasi jest zachowana do dzisiaj z całą swoją rzemieślniczą tradycją. Mimo to dobudowano do niej muzeum, pierwszy szklany labirynt w Szwajcarii, park wodny oraz park z kolejką. Oprócz tego goście mają możliwość obejrzenia szklarzy przy pracy, a nawet samodzielnego dmuchania szkła.

Na koniec zwiedzania bardzo polecam sklep ze szklanym asortymentem. Znajdziemy tu rzeczy nie tylko piękne, ale i użytkowe. Na terenie Glasi znajduje się sklep z produktami pierwszej oraz drugiej kategorii. Sklep drugiej kategorii będzie łaskawszy dla naszego portfela a różnice czy też błędy w produktach dostrzeże tylko specjalista z tej dziedziny.

Serdecznie zapraszam do tego miejsca!

 

 

 

 

 

 

Dwa ostatnie zdjęcia: www.glasi.ch